Հայոց Լեզու 9

Բառ

Այն հնչյունը կամ հնչյունախումբը, որն արտահայտում է իմաստ, կոչվում է բառ։ Բառերն ըստ կազմության լինում են պարզ, պարզ ածանցավոր, բարդ, բարդ ածանցավոր։ Բառերը կարող են կազմված լինել արմատից, ածանցից և վերջավորություններից։
Արմատը՝ բառի հիմնական իմաստ արտահայտող մասն է։
Ածանցներն, ավելանալով բառին կամ արմատին, փոխում են բառիմաստը։
Վերջավորությունները փոխում են բառի ձևը, օրինակ՝
տուն — արմատ
տնային — «ային» ածանց
տնից — «ից» վերջավորություն

Բառերն ըստ իմաստի լինում են հոմանիշներ, հականիշներ, համանուններ։
Հոմանիշ են կոչվում այն բառերը, որոնք արտահայտում են նույն կամ մոտիկ իմաստ։ Օրինակ՝ գեղեցիկ — սիրուն, պարզ — զուլալ

Հականիշներն արտահայտում են հակառակ իմաստներ։ Օրինակ՝ կարճ — երկար, զուլալ — պղտոր

Համանունները կամ նույնանունները այն բառերն են, որոնք ձևով նույնն են, իմաստով՝ տարբեր։ Օրինակ՝ սեր (զգացմունք) — սեր (կաթի վրայի սեր), տուն (բնակավայր) — տուն (բանաստեղծության տուն)

Հայոց Լեզու 9

Հայոց Լեզու 12/05/2025

Վարժություն 1
Ա․ պատ, ստոր, տար, դժ, ենթ, առ, ապ, տ, նախ, ներ, վեր, ան, ընդ, արտ
Բ․ ոտք, տեսակ, այժմ, դրություն, նշան, պատե, գիծ, ընտրել, սովոր, տեսնել, գործել, արձակ, բախտ, գիտություն

Տգետ, անբախտ, դժբախտ, անոտք, աննշատ, արտասովոր, առդիր, դժպատե, տարատեսակ, ենթադրություն, անգործ, անսովոր, անտես, նախընտրել, առայժմ, ընդարձակ

Վարժություն 2
Հոգեբան — բարդ
առյուծ — պարզ
առօրյա — պարզ ածանցավոր
անգրագիտություն — բարդ ածանցավոր
գրքասեր — բարդ
դժբախտ — պարզ ածանցավոր
չտես — պարզ ածանցավոր
դասարան — պարզ ածանցավոր
արմատ — պարզ
անհույս — պարզ ածանցավոր
գերլարում — պարզ ածանցավոր
մրգեղեն — պարզ ածանցավոր
տրամադրություն — բարդ ածանցավոր
պատշար — բարդ
քարագործ — բարդ
դասարանական — պարզ ածանցավոր
մշակութային — պարզ ածանցավոր
անտնտես — բարդ ածանցավոր
գերբնական — պարզ ածանցավոր
անտառ — պարզ
տարիք — պարզ ածանցավոր
բնութագրություն — բարդ ածանցավոր