Աննա Բոլեյն (1501-1536) Անգլիայի արքայադուստր էր, ով հայտնի է դարձել իր կարճ և դառը կյանքով, որն ավարտվել է գլխատմամբ։ Նա եղել է Հենրի VIII-ի երկրորդ կինը և խթանել է անգլիական ռեֆորմի գործընթացը՝ իր ամուսնության շնորհիվ կոտրելով Անգլիայի և Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցու հարաբերությունները։ Աննան մեծ ազդեցություն ունեցավ Անգլիայի պատմության վրա, քանի որ նրա ամուսնությունն ու սկանդալը հանդիսացան Անգլիայի Սահմանադրական շեղման և Անգլիական Եկեղեցու անկախության հիմքերը։ Նա հայտնի է նաև որպես Էլիզաբեթ I-ի մայրը՝ որը ապագայում դարձավ Անգլիայի ամենանշանակալի արքայադուստրերից մեկը։ Աննա Բոլեյնի մահը մնաց անհայտության և հակասությունների մեջ, բայց նրա կյանքը շարունակում է գրավել պատմաբանների և պատմական ֆիլմերի ստեղծողների ուշադրությունը։
1523 թվականի սկզբին Աննան գաղտնի նշանվում է Նորթամբեռլենդի 6-րդ կոմսի՝ Հենրի Պերսիի հետ, բայց նշանադրությունը չեղարկվում է, երբ Հենրի Պերսիի հայրը հրաժարվում է հովանավորել նրանց միությունը։ Աննային հետ են ուղարկում տուն՝ Հիվեր ամրոց։ 1526 թվականի փետրվարին Հենրի VIII սկսում է հետապնդել Աննային։ Աննան հրաժարվում է ստանձնել նրա սիրուհու՝ Մարիա Բոլեյնի տեղը։ Երբ պարզ դարձավ, որ Հռոմի Պապ Կլիմենտ VII-ը չեղյալ չի համարի Եկատերինա Արագոնացու հետ ամուսնությունը, Անգլիայում սկսվեց Կաթոլիկ եկեղեցու իշխանության կործանումը։ Հենրին և Աննան պաշտոնապես ամուսնացան 1533 թվականի հունվարի 25-ին, 1532 թվականի նոյեմբերի 14-ին տեղի ունեցած գաղտնի ամուսնությունից հետո։ Այդ ամուսնության ու հեռացումների արդյունքն էլ եղավ Անգլիայի և Հռոմի եկեղեցիների միջև առաջին անջատումը։ Աննան թագադրվեց որպես Անգլիայի թագուհի 1533 թվականի հունիսի 1-ին։ 1533 թվականկի սեպտեմբերի 7-ին ծնվեց Հենրիի և Աննայի դուստրը՝ Անգլիայի ապագա թագուհի Եղիսաբեթ I-ը։ Հենրին հիասթափվել էր, որ ունեցել էր աղջիկ, սակայն հույս ուներ, որ նրան կհաջորդի տղան։ Աննան հետագայում ունեցավ 3 վիժում։ 1536 թվականի մարտին Հենրին արդեն համակրում էր Ջեյն Սեյմուրին։ Ջեյն Սեյմուրի հետ ամուսնանալու նպատակով նա պատճառ էր փնտրում, որպեսզի ամուսնալուծվեր Աննայից։ 1536 թվականի ապրիլին Հենրի VIII մեղադրում էր Աննային պետական դավաճանության մեջ և հետապնդում էր վերջինիս։ Աննան մեղավոր ճանաչվեց մայիսի 15-ին և գլխատվեց 4 օր անց։ Ժամանակակից պատմաբանները ուսումնասիրել են նրա դեմ եղած մեղադրանքները, որոնցից էին դավաճանությունը, ամուսնական պարտականությունների խախտումը, արքային սպանելու դավադրությունը, կախարդությունը և այլն։ Դարեր շարունակ Աննան ոգեշնչել կամ հիշատակվել է բազմաթիվ գեղարվեստական և մշակութային աշխատություններում՝ դրանով իսկ պահպանելով իր ուրույն տեղը Անգլիայի պատմության մեջ։ Նա անվանվել է «ամենաազդեցիկ և կարևորագույն թագուհի, ում երբևիցե ունեցել է Անգլիան», Աննան դարձավ Անգլիայի եկեղեցու անկախացման պատճառը։
୨ৎ Արփի Փիրումյան 𝜗ৎ 