Գրականություն 7

Ավետիք Իսահակյան, Համբերանքի չիբուխը.17.05-21.05

Հարցեր և առաջադրանքներ:
1. Անծանոթ բառերը դուրս գրիր և բառարանի օգնությամբ բացատրիր:
անհունություն — անսահման տարածություն
զառիթափ — շեշտակիորեն իջնող թեքություն, գահավանդ
աղորիք — հացահատիկ՝ աղ ևն աղալու մեքենա
ցուպ — ձեռնափայտ
ստերջ — չծննդաբերող
ռես — գյուղապետ
աշխարհաթող — աշխարհից՝ աշխարհիկ կյանքից հրաժարված
իղձ — աղոթք, մաղթանք
խորշոմ — կնճիռ
կիստ — տուփ
գավազան — մտրակ, ձեռնափայտ
աբասի — քսան կոպեկ
2. Բնութագրիր Օհան ամուն:
Օհան ամին կնճռոտ էր, մազերը նոսր էին և ճերմակ։ Նա լուրջ էր, իմաստուն, աշխատասեր, համառ ու արդարամիտ։ Նա ամբողջ կյանքում աշխատել էր, և աչք չէր դրել ուրիշի ունեցվածքին։
3. Ո՞րն է պատմվածքի ասելիքը:
Պատմվածքը սովորեցնում է, որ պետք է լինել արդարամիտ։ Փողը և հարստությունը նույնիսկ հարազատ մարդկանց դարձնում են թշնամիներ։ Մարդու գործն ավելի կարևոր է, քան հարստությունը։
4. Ինչու՞ է վերնագրված «Համբերանքի չիբուխը»:
Օհան ամին իր վաթսուն տարիների գագաթից նայում էր աշխարհին, միտք էր անում աշխարհի բանը՝ ծխելով իր «համբերանքի չիբուխը»։
5. Պատմվածքից դուրս գրիր ասացվածքները:
Մարդը կէրթա, աշխարքը կմնա
Ձեռքս բան, ոտքս՝ գերեզման
Գեղ պիտի կանգնի, որ գերան կոտրի
Մարդու վիզը ոջիլը կուտե, փողը՝ ուրիշը
6. Ուրիշ ի՞ նչ ասացվածքներ գիտես ժլատության և ագահության մասին:
Մեծ պատառը կոկորդը կպատռի։
Ինքը կուշտ է, աչքն է քաղցած։
Մարդու աչքը մի բուռ հողով կկշտանա։
Անկուշտ մարդը նման է այն օձին, որ փղին էլ է ուզում կուլ տալ։
7. Ընդգծիր դարձվածքները:

Համբերանքի չիբուխ, օձի լեղի, աչքը կուշտ, ձեռքը բերանը հասնել, սիրտը պատռել, ոտքս՝ գերեզման, միտք անել, լեզուն դուրս ձգած, ականջները սրել
8. Ի՞ նչ են տալիս պատկերավորման միջոցները, մեջբերված պատմությունները պատմվածքին:
9. Պատմվածքում ընդգծված հատվածը դարձրու գրական հայերեն: