ՄՈՐՍ ՀԱՄԱՐ ԳԱԶԵԼ
Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին,
Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ահա նստած ես տան դեմ, ու կանաչած թթենին
Դեմքիդ ստվեր է գցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Նստել ես լուռ ու տխուր, հին օրերն ես հիշում այն,
Որ եկել են ու անցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ հիշում ես քո որդուն, որ հեռացել է վաղուց,-
Ո՞ւր է արդյոք հեռացել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ո՞ւր է արդյոք հիմա նա, ո՞ղջ է արդյոք, թե մեռած,
Եվ ի՞նչ դռներ է ծեծել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ երբ հոգնած է եղել, և երբ խաբվել է սիրուց —
Ո՞ւմ գրկում է հեծեծել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Մտորում ես դու տխուր, և օրրում է թթենին
Տխրությունը քո անծիր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ արցունքներ դառնաղի ահա ընկնում են մեկ-մեկ
Քո ձեռքերի վրա ծեր, մա՜յր իմ անուշ ու անգին…
1․Ուշադիր կարդա բանաստեղծությունը և փորձիր մեկնաբանել․ ի՞նչ խոհեր է արթնանում մոր հոգում որդուն հիշելիս։
Մայրը լռությանն և տխրության մեջ հիշում էր իր կորած որդուն։
2․ Ինչպիսի՞ն է հեղինակի մայրը։
Հեղինակի մայրը արդեն ծեր կին էր։ Նրա մայրը հիշում էր իր որդուն և կարոտում էր նրան։ Մայրը շատ տխուր և լուռ էր, քանի որ նրա որդին նրա հետ չէ։
3․Որտե՞ղ է որդին, ինչու՞ մայրը նրա մասին ոչինչ չգիտի։
Իմ կարծիքով որդին ուրիշ տեղ է գնացել և ապրում, մայիս հեռու։ Մարդիկ երբ մեծանում և հասունանում են, սկսում են տեղափոխվել և ապրել մենակ։
4․Թթենու խորհրհրդանիշը ինչպե՞ս կմեկնաբանես։
Թթնենին իր համար խորհրդանշում էր մանկություն: Նա այդ թթենին փոքրուց էր հիշում։
5․Բանաստողծությունից դուրս գրիր փոխաբերական իմաստով գործածված բառերը, որոշիր դրանց խոսքիմասային պատկանելությունը /ըստ քո անցած խոսքի մասերի/:
արցունքներ դառնաղի
դռներ է ծեծել
լույս խորշոմներ
գրկում հեծեծել
୨ৎ Արփի Փիրումյան 𝜗ৎ 