– Бабушка, а бабушка, как мне весну нарисовать? – спрашивает Галя. – Зима белая, лето зелёное, осень жёлтая. А вот какую взять краску, чтобы весну нарисовать?
– А ты выйди да посмотри, какое у весны лицо.
Галя вышла во двор и смотрит. На земле лежит снег, но не такой, как в декабре: снег на земле тёплый, розовый, а на деревьях вот-вот лопнут толстые розовые почки.
– Значит, весна розовая! – обрадовалась Галя. Но тут поплыли по небу облака и закрыли солнце. И всё сразу потемнело. Но вдруг солнце опять выглянуло, звонко закричали воробьи.
– Бабушка, бабушка! – закричала Галя, вернувшись домой.
– Бабушка, ну скажи, как мне весну нарисовать?
– Её не нарисуешь на одной картине, – ответила бабушка. – Она разноцветная, переменчивая, она всегда новая.
Вопросы.
1. О чём спросила бабушку Галя?
Галя спросила бабушку, как ей нарисовать весну?
2. Почему Галя подумала, что весна розовая?
Потому что снег на земле был тёплый, розовый, а на деревьях вот-вот лопнут толстые розовые почки.
3. Почему Галя не нарисовала весну розовой?
Потому что она разноцветная, переменчивая, она всегда новая.
4. Что ответила Гале бабушка?
Бабушка Гале ответила, что весну не нарисуешь на одной картине.
5. А что бы вы, ребята, посоветовали Гале?
Нарисовать весну зелёно-розовой.
6. Как нарисовать весну?
Её не нарисуешь на одной картине.
Допишите окончания.
Зима белая, лето зелёное, осень жёлтая. Толстые розовые почки на деревьях вот-вот лопнут. Облако закрыло яркое солнце. Весна разноцветная, переменчивая, она всегда новая.

Традиция празднования Пасхи в Японии насчитывает больше ста лет. Ровно в двенадцать часов ночи начинается богослужение, затем – Крестный ход вокруг Собора. В наше время Японская православная церковь продолжает быть церковью апостольских времен. Впервые Пасху в Японии отмечали 1859 году, после открытия в городе Хакодатэ первого православного храма Воскресения Христова. В конце 19-го века собор Воскресения Христова был построен в Токио. С тех пор именно в нем проходит главное христианское событие года, а именно празднование православной Пасхи. А вообще в Японии действуют более 70 православных храмов, которые собирают тысячи прихожан.
После окончания пасхальной литургии верующим раздают освященные крашеные яйца и специальную выпечку, маленькие сдобные булочки. Православные японцы не утраивают пышных торжеств, отмечая праздник в узком семейном кругу или с прихожанами своей общины.

Մի կերի տարի ես ու մեր Ավագը Մասրեքում խոզ էինք պահում։ Հիմի մի աշունքվա գիշեր բերել ենք խոզը իր նիստն արել ու գոմի դռանը մի կրակ վառել, որ բոցն աստծու ոտներն էրում է։ Մի լուսնյակ գիշեր է։ Ես սրինգ եմ ածում, էս Ավագն էլ մի բայաթի է վեր քաշել, որ սար ու ձոր գվգվում են։
Մին էլ Ավագը, թե՝ ա՜յ տղա, էն ո՞վ է, հրե մի մարդ է գալի վերի սարիցը։
Մտիկ տամ տեսնեմ, դրուստ որ՝ մի մարդ է գալի վերեվիցը։ Ամա ես էլ լսել եմ, որ արջը գողության գալիս՝ խաբելու համար առաջի երկու ոտը դոշին է գնում, երկու ոտնանի մարդի նման է գալի, ոնց որ մարդ ըլի։
Ասի՝ Ավագ, էս օքմին չի, արջ է։
Թե՝ բո՛հ, չէ-չէ՝ պոզեր։
Ա՛յ տղա, ասի՝ արջ է։
Ես՝ հա, սա՝ չէ. ես՝ հա, սա՝ չէ։ Իսկ նա էլ կամաց-կամաց կողքըհան մոտենում է, ու ձեռներիս էլ հրացան չկա։ Մին էլ էն տեսանք՝ առաջի երկու ոտը վեր դրավ, դառավ չորսոտնանի ու, ա՛ռ հա կտաս՝ խոզի կես տեղը։ Խոզը ճղճղալով իրար խառնվեց, հավաքվեց արջի վրա։
— Ալաբա՛շ, բռնի հա՜ բռնի, հրես հա՛ հրես։
Ամեն մինս մի ածխակոթ վեր կալանք, վազեցինք։ Մի հաստլիկ մերուն ունեինք․ ականջ դնենք, որ սրա ճղղոցը ներքի փոսերիցն է գալի։ Վազ տվինք փոսերի վրա։ Ածխակոթը քաշել ենք, հիմի էս անիրավին վեր ենք հատում, տալիս ենք, ինչ անում ենք, չենք անում, մերունը բաց չի թողնում․ առաջներս խտըտած ձորն է ընկնում։ Վերջը, շատ տեղը նեղացրինք, չէ՛, թող արավ, փախավ։
Առավոտը ասի՝ Ավագ, դու խոզի մոտ կաց, ես գնամ տանիցը մի հրացան բերեմ:
Թե՝ դե՜, լավ։
Ավագը խոզի մոտ կացավ, ես գնացի․ տանը մի հին հրացան ունեինք, վեր կալա եկա։ Եկա, շիտակ գնացի ներքի մոշուտնին, որտեղ գիտեմ արջի տեղն է։ Ման եկա, որ գտա ոչ, մի տեղ մի լավ մոշուտ պատահեց, կանգնեցի, ասի՝ մի քիչ մոշ ուտեմ։ Միամիտ մոշ ուտելիս՝ հենց մոշենու տակիցը մինը ֆրթացրեց ու հրացանս բռնեց։
Դու մի ասիլ, գնացել եմ հենց անտեր արջի վրա եմ կանգնել։
Որ հրացանիս լուլիցը բռնեց, ես էլ կոթը պինդ բռնեցի։ Հիմի նա օլորում է, ուզում է կոտրի, ես էլ օլորում եմ, որ հենց անեմ ծերը վյրեն ընկնի, հուպ տամ, ծուխը փորն անեմ։ Բայց անտերը գլխի է ընկել, թողնում չի։
Ես ձգեցի, նա ձգեց, էնքան արի՝ հրացանի ծերը փորին դեմ առավ, չախմախը ձեռս գցեցի, ասի՝ էս է, բանը պրծավ։ Վերի ոտը քաշեցի՝ չրթկացրի, տրաքեց ոչ։ Մտիկ տամ, տեսնեմ՝ քարը վեր է ընկել, կորել։ Էստեղ մեջքս կոտրեց։ Հրացանը բաց թողի, ասի՝ գրկիցն ազատվեմ, եղավ ոչ։ Բռնեցինք իրար։
Դես քաշեցինք, դեն քաշեցինք։ Տեսնեմ՝ անտերն, էս է, ինձ ուտում է։ Ձեն տվի, «Ա՛լաբաշ, հե՜յ․․․ Ա՛լաբաշ, հե՜յ․․․»։
Մին էլ տեսա շունը կլանչելով գալիս է։ Եկավ հասավ։ «Ա՛լաբաշ, օգնի, ասի, ինձ կերավ…»։ Հա՛յ քեզ մատաղ, շո՜ւն, որ հասավ մեջքին տվավ էլի, ոնց որ մի գնդակ ըլի։ Ամա ի՜նչ, էն շունը թե նրա մեջքին տված, թե էն լեռ քարափին։
Ոնց որ երկու փահլևան պինդ իրար բռնեն, բռնել ենք ու աչք աչքի ենք գցել։ Մին էլ էն տեսա՝ կում արավ ու երեսիս մի մեծ թքեց՝ թո՜ւ։ Որ թուքն աչքերս բռնեց, գլուխս դոշիս վրա կռացրի, մի թունդ ապտակ հասցրեց, ու ինձ կորցրի։
Տեսա՝ էլ ազատվելու ճար չկա, ասի՝ ես առաջուց երեսիս վրա ընկնեմ, որ երեսս փչացնի ոչ։ Արջն ընկել է ինձ վրա, շունը ետևից իրեն ուտում է, որտեղից բռնում է՝ օգուտ չի անում։ Դու մի ասիլ վարպետ շուն է, գիտի արջը որտեղից կխեղճանա։ Մեջքին վեր էլավ, ականջներիցը բռնեց։ Որ ականջներիցը բռնեց, արջը ինձ թողեց։ Անտերը գազազեց, շանը թափ տվեց մեջքից, վեր գցեց ու բռնեց, հուպ տվավ, թե չանչեց, էլ գիտեմ ոչ՝ ինչ արավ, որ բաց թողեց, շունը կլանչելով ձորն ընկավ, փախավ, կորավ։
Շունն էլ գնաց․ մնացինք ես ու ինքը։ Հիմի տակին երեսս բռնած միտք եմ անում։ Իմացել եմ, որ արջը ականջ է դնում, տեսնի շունչ կա, թե չէ։ Թե իմանում է, որ շունչ է քաշում տակի օքմինը, ջարդում է, մինչև շունչը կտրի, թե հո չէ՝  թողնում գնում, որ հոտի, հետո գա հանի ուտի։ Էս միտք անելիս մին էլ էն տեսա՝ գլուխը բերավ գլխիս վրա դրավ, շունչը իրեն քաշեց․ ականջ է դրել։ Ես էլ շունչս փորս գցեցի, ոնց որ թե մեռած եմ։ Գլուխը վեր քաշեց, մի քիչ կացավ՝ մին էլ ականջ դրավ։ Էլ ետ շունչս պահեցի։ Սա որ տեսավ՝ ես, էս է, մեռած եմ, ինձ թող արավ մրթմրթալով գնաց։ Աչքս բաց արի, ասի՝ մտիկ անեմ, տեսնեմ ուր է գնում։ Ասում եմ՝ հենց լինի մի քիչ տեղ հեռանա, վեր կենամ փախչեմ։ Գնաց՝ մոտիկ ցախ ու մախ կար, փետ կար, հավաքեց բերավ վրես ածավ։ Մեջքիս վրա դրավ, շլինքիս վրա դրավ, էլ ետ գնաց։ Գնաց, մի թեթև գերան կար, էն էլ բերավ ոտներիս վրա դրավ, մին էլ ետ գնաց։
Տեսնեմ՝ մի ահագին քոթուկ կա, չարչարվում է պոկի, որ բերի էն էլ վրես գցի։ Միտք արի որ՝ թե էս քոթուկը բերի վրես գցի, տակին շունչս կկտրի։ Ասի, քանի ուշքը քոթուկումն է, վեր կենամ կորչեմ։ Փորսող տալով փետերի տակիցը դուրս եկա, փախա մտա մոտիկ թփուտը, թաքնվեցի։
Հիմի տապ արած տեղիցը մտիկ եմ անում։ Չարչարվեց, քոթուկը պոկեց ու, ոնց որ մարդը խտըտի, խտըտեց, բերավ թե վրես գցի։ Եկավ տեսավ փետերի տակին մարդ չկա։ Քոթուկը խտըտին զարմացած կանգնեց, փետերի տակին մտիկ արավ, չորս կուռը մտիկ արավ, հանկարծ քոթուկը վեր գցեց ու՝ թո՛ւ հա թո՛ւ, թո՛ւ հա թո՛ւ, մարդի նման թքոտում է. ասի երևի ափսոսում է, էլի՛։
Թո՛ւ հա թո՛ւ անելով, ճռճռացնելով ընկավ ներքի ձորը։ Ես էլ վեր կացա, դուրս պրծա դեպի Ավագը։ Գալիս եմ, ոնց եմ գալիս, ոնց որ հետ ածած լինեմ։ Ետ եմ մտիկ անում, ասում եմ՝ տեսնեմ, հո արջը գալիս չի։ Հասա մեր խոզի նիստը։ Էս Ավագը, թե՝ ա՜յ տղա, էդ ի՞նչ խաբար է, էդ ի՞նչ ես եղել։ Ասի՝ էլ խաբարը ո՞րն է, քո տունը քանդվի, էսենց բան եկավ գլուխս։ Թե՝ բա հրացանդ ո՞ւր է։
Նոր տեսնեմ, որ հրացանս մտիցս ընկել է, թողել եմ տեղը։
Եկանք մի քանի հոգի հավաքվեցինք, գնացինք հրացանս բերինք։ Հրացանիս քարը շինեցի, պնդացրի, ասի՝ Ավա՛գ, էլի պետք է գնամ։ Թե՝ ա՛յ տղա, ձեռը վեր կալ, կբռնի կգզի։ Ասի՝ հիմի սովորեցի, էնպես չեմ անի, որ բռնի։
Թե՝ դու գիտես։
Հրացանս, վեր կալա, քարը պնդացրի ու գնացի։ Տանձի էլ կաթոցի ժամանակն է։ Գնացի մինչև ճաշ ման եկա, ոտնահան եղա, գտա ոչ։ Միտք արի՝ ախպեր, սա ուր կլինի քաշված, ախր սա պետք է որ էս խոզի կողմերից հեռանա ոչ։ Վեր կացա, ասի՝ ներքևեմ մոշուտների վրա։
Մի քիչ գնացի, մին էլ տեսնեմ, ըհը՛, արջի հետքը առաջիս։ Հետքն ընկա գնացի, գնամ՝ տեսնեմ՝ հրես՝ մի բարդի կրծել է, կրծել ու թողել։  Էստեղ մի անտեր ահ ընկավ սիրտս։ Հրացանի քարին մտիկ տվի ու առաջ գնացի։ Հենց ոտս փոխեցի, մի թըմփթըմփոց եկավ։ Կանգնեցի… Բացատի գլխին մի լավ մեղրատանձի կա. տեսնեմ՝ տակին տանձ է ուտում։ Էս կռանը մի տանձ է կաթում, դեսն է վազում, մրթմրթալով ծամում է ու ականջ դնում, էն կռանը մի տանձ է կաթում, դենն է վազում։ Մին էլ որ կանգնեց տանձի կաթոցին ականջ դնելու, ծառի տակը մտա, հրացանն երեսս կալա։ Տեսնեմ՝ հրացանի ծերը տըմբտըմբում է։ Չէ՛, սիրտս պնդացրի, մին էլ նշան դրի, հուպ տվի… Հրացանը որ տրաքեց, սա մի գոռաց, պըտիտ եկավ, ու առ հա՛ կտաս, ընկավ ներքի ձորը։ Հրացանս մին էլ լցրի, մոտիկ թմբի գլուխը բարձրացա, տեսնեմ՝ սա ջրին է վազում, ասի՝ բաս սրա բանը խարաբ է. վիրավորը որ ջրին գնաց, ջուր խմեց՝ պրծավ, էլ ապրիլ չի։
Մին ասի՝ ետևիցը գնամ, մին էլ ասի՝ անեծք չար սատանին, վիրավոր արջը գեշ է, կբռնի, կփչացնի։ Էն է, ինչ նա դենը գնաց, ես էլ ետ եկա, էլ գիտեմ ոչ ինչ եղավ։
Միայն էն օրերում ձորի վրա շատ ուրուր պըտիտ եկավ…

Առաջադրանքներ🍁
1. Կանաչով նշված արտահայտությունները բացատրեք:
Բայց անտերը գլխի է ընկել- գուշակել, կռահել․
Իմացել եմ, որ արջը ականջ է դնում,տեսնի շունչ կա, թե չէ- կենդանի լինել․
Ես էլ շունչս փորս գցեցի- Շունչը կտրվել․
Մին էլ ականջ դրավ- Լսել․
Հետքն ընկա գնացի- Հետքը գտնել, ճանապարհը գտնել․
2. Նարնջագույն բառերի իմաստները գտեք բառարանում կամ Վիքիպեդիայում:
Խտտալ- Խտղտալ
Լուլիկ- Սափոր
Չախմախ- Հրահան
Դրուստ- ուղիղ
Օքմին- մի մարդ
Բայաթ- Արևելյան երաժշտության տխուր եղանակ
3. Եթե դուք լինեիք Ավագի ընկերոջ փոխարեն, նորի՞ց կգնայիք արջին սպանելու: Պատասխանը հիմնավորեք:
Ես որ լինեյի Ավագի ընկերոջ տեղը չէի գնա սպանելու արջին, քանի որ ես կանդանիներին շատ եմ սիրում, և նրանք էլ ունեն սիրտ և զգացմունքներ։
4. Ի՞նչ եք կարծում արջը սատկե՞ց:
Իմ կարծիքով այո, արջը սատկեց։
5. Ո՞րն է պատմվածքի ամենալարված պահը:
Երբ Ավագը սպանում է արջին։
6. Ի՞նչ սովորեցիք այս պատմվածքից:
Սովորեցի, որ կենդանիներին պետք չէ սպանել։

Իմ կարծիքը
Ինձ այս պատմվածքը այդքան էլ դուր չեկավ, ինձ դուր չեկավ, թե ոնց է մարդը որսի գնում, թե ոնց է արջի հետ մարտ անում, ինձ ոչ մի բան դուր չեկավ․․․ ։(

1. Գումարը գրի առեք արտադրյալի տեսքով
   2/3+2/3+2/3+2/3+2/3+2/3=6×2/3=12/3
   8/5+8/5+8/5+8/5+8/5=5×8/5=40/5
   10/3+10/3+10/3=3×10/3=30/3
   4/13+4/13+4/13+4/13+4/13+4/13+4/13=7×4/13=28/13
   18/52+18/52+18/52+18/52+18/52=5×18/52=90/52
   1/30+1/30+1/30=3/30
   2. Արտադրյալը գրի առեք գումարի տեսքով
   5‧2/3=2+2+2+2+2/3=10/3
   3‧1/3=1+1+1/3=3/3
   4‧17/12=17+17+17+17=68/12
   3‧1/6=1+1+1=3/6
   8‧7/20=7+7+7+7+7+7+7+7=56/20
   6‧1/5=1+1+1+1+1+1=6/5
   5‧7/15=7+7+7+7+7=35/15
   3‧1/8=1+1+1=3/8
   Կատարեք բազմապատկում՝
   3/7×2/9=3×2/7×9=6/63
   4/9×5/19=4×5/9×19=20/171
   5/7×9/15=5×9/7×15=45/105
   9/4×6/3=9×6/4×3=54/12
   30/17×2/3=30×2/17×3=60/51
   30/5×3/25=30×3/5×25=90/125
   1/2×9/15=1×9/2×15=9/30
   7/4×13/5=7×13/4×5=91/20
   Հետաքրքրաշարժ   խնդիրներ․
   1․ 1-ից 9 թվանշանների միջոցով բացեք գաղտնագրերը՝
   Մ-Ե-Կ=Մ։Ե։Կ=1
   6-3-2==6:3:2=1
   Վ·Ե·Ց=Վ+ե+ց=6
   3x2x1=3+2+1=6
   2. Գնացքը կազմված է 8 վագոնից։ Հայկը նստած է սկզբից հաշված 4-րդ վագոնում, իսկ Տիգրանը՝ վերջից հաշված  4-րդ վագոնում։ Ճի՞շտ է, որ Հայկն ու Տիգրանը միևնույն վագունում են։
   Ոչ
   3․ Եթե իմ մտապահած թվի կրկնապատիկից հանեք 50 և ստացածը եռապատկեք, կստանաք 450: Կարո՞ղ եք կռահել, թե որ թիվն եմ մտապահել ես։
   (100×2-50)x3=450
   450:3=150
   150+5-=200
   200:2=100

Մեր շրջապատում կան շատ բույսեր: Տարբեր բույսեր՝ խոտեր, թփեր և ծառեր, աճում են անտառներում ու մարգագետիններում, այգիներում ու պուրակներում, փողոցների եզրերում, դպրոցամերձ և տնամերձ հողամա­սերում և այլուր: Դասարաններում և սենյակներում բույսերն աճեցվում են համապատասխան տարաներում, այստեղ բույսերը խնամքի առարկա են: Ի՞նչ է բնորոշ բույսերին:

Բույսը հիմնականում աճում է հողում: Նրա մարմնի մի մասը գտնվում է հողում՝ կազմելով ստորգետնյա հատվածը: Մյուսը` տեսանելի հատվածն է, որր գտնվում է հողից դուրս, կազմում վերգետնյա հատվածը: Բույսն ունի իր կառուցվածքը: Սովորաբար տարբերում են նրա արմատը, ցողունը և տերևը: Դրանք միասին կազմավորում են բույսի մարմինը: Արմատը սովորաբար կազմում է բույ­սի ստորգետնյա մասը: Արմատները լի­նում են շատ բարակ և հաստացված, կարճ և երկար: Ցողունն արմատին է միացնում տերևները:

Բացի նշվածից՝ բույսերի մի մասը ծաղկում է, տալիս պտուղներ և առաջաց­նում սերմեր: Ծաղիկները, պտուղները և սերմերը բույսի կառուցվածքի մասերն են: Ծաղկման շրջանում բույսերը շատ շքեղ են, գունեղ, գեղեցիկ ու բուրավետ: Արմատը, ցողունը, տերևը, ծաղիկը, պտուղը, սերմը բույսի օրգաններն են:

Բույսն անընդհատ աճում է և զար­գանում, նրա աճը լավ դիտվում է միջա­վայրի բարենպաստ պայմաններում՝  լույ­սի, ջրի և անհրաժեշտ այլ նյութերի առկայությամբ: Եթե ուշադիր դիտարկենք բույսի կյանքը, ապա կնկատենք այն, որ բույսը սնվում է, օգտագոր­ծում ջուր և ածխաթթու գազ, բույսի մարմնում առաջանում են տարբեր օր­գանական նյութեր: Բույսը նաև շնչում է, որի ընթացքում օգտագործում է թթվածին՝ կենդանիների և մարդու նման:

Որոշ բույսերի կենսագործունեության առանձնահատկություններից է հոտը, հաճախ նաև՝ բուրավետ լինելը:

Բույսերի մասին շատ հետաքրքիր երևույթներ կարելի է դիտել անտա­ռում կամ մարգագետնում, դպրոցամերձ կամ տնամերձ հողամասում, շրջա­կա կանաչ աշխարհում: Բույսերը պետք է ոչ միայն ճանաչել, այլ նաև՝ պաշտպանել: Բույսերը մարդկանց «կանաչ բարեկամներն» են:
Հարցեր և առաջադրանքներ
1. Շրջապատում որտե՞ղ են աճում բույսեր:
Աճում են անտառներում ու մարգագետիններում, այգիներում ու պուրակներում, փողոցների եզրերում, դպրոցամերձ և տնամերձ հողամա­սերում և այլուր։
2. Ի՞նչ գիտեք բույսի մարմնի մասին: Ո՞րն է նրա ստորգետնյա, ո՞րը՝վերգետնյա հատվածը: Ի՞նչ կառուցվածք ունի բույսը: Բույսի ի՞նչ օրգաններ գիտեք:
Սովորաբար տարբերում են նրա արմատը, ցողունը և տերևը: Դրանք միասին կազմավորում են բույսի մարմինը: Արմատը սովորաբար կազմում է բույ­սի ստորգետնյա մասը: Արմատները լի­նում են շատ բարակ և հաստացված, կարճ և երկար: Ցողունն արմատին է միացնում տերևները:
3. Ի՞նչ պայմաններ են անհրաժեշտ՝ բույսի աճի և զարգացման համար:
Լույ­սի, ջրի և անհրաժեշտ այլ նյութերի առկայություն։
4. Ինչպե՞ս է դրսևորվում բույսի կենսագործունեությունը:Բույսն անընդհատ աճում է և զար­գանում, նրա աճը լավ դիտվում է միջա­վայրի բարենպաստ պայմաններում՝  լույ­սի, ջրի և անհրաժեշտ այլ նյութերի առկայությամբ: Եթե ուշադիր դիտարկենք բույսի կյանքը, ապա կնկատենք այն, որ բույսը սնվում է, օգտագոր­ծում ջուր և ածխաթթու գազ, բույսի մարմնում առաջանում են տարբեր օր­գանական նյութեր: Բույսը նաև շնչում է, որի ընթացքում օգտագործում է թթվածին՝ կենդանիների և մարդու նման:
5. Փորձեք նշել, թե ինչո՞վ են բույսերը կարևոր մարդու կյանքում:
Բույսերը մարդկանց «կանաչ բարեկամներն» են: Դրանք մաքրում են օդը։ Բույսերի մի մասը ծաղկում է, տալիս պտուղներ և առաջաց­նում սերմեր:

Մի փոքրիկ տղա դուրս եկավ դպրոցից: 
Փոքրիկ տղա մը դուրս ելաւ դպրոցէն։
Ես աշխատում եմ գործարանում: 
Ես կաշխատիմ գործարանին մեջ։
Մի թռչուն թռավ արտից: 
Թռչյուն մը թռաւ արտէն։
Մի մարդ քարից մեծ գեղեցիկ տուն կառուցեց: 
Մարդ մը քարէն մեծ գեղեցիկ տուն կառուցեց։
Մի մեծ արջ ուտում էր անտառի հատապտուղներից: 
Մեծ արջ մը կուտեր անտառի հատապտուղներէն։
Հացից մի կտոր պոկեց և տվեց շանը: 
Հացէն կտոր մը պոկեց և տվավ շանը։
Սովից քունը չէր տանում: 
Սովէն չէր կրնար քնանալ։
Մի օր երեխաները դպրոց էին գնում:
Օր մը երեխաները դպրոց կէրթային։
Երբ տղաների մայրը խանութում էր, տեսնում է անկրկնելի գունագեղ նկար։
Երբ տղաների մայրը խանութում էր, կտեսներ անկրկնելի գունագեղ նկար։
Մի օր նկարիչը աքաղաղ է նկարում, բայց մոռանում է գունավորել այն:
Օր մը նկարիչը աքաղաղ է կը նկարե , բայց մոռանում է գունավորել այն:
Վարդագույն քաղաքում ահ ու սարսափ էր տարածվել:
Վարդագույն քաղաքին մեջ ահ ու սարսափ տարածված էր:
Ժամանակով մի մարդ ու մի կնիկ են լինում։
Ժամանակին այր ու կին կային։
Անտառի ծառերից ոչ մեկը նրա հետ ընկերություն չէին անում: 
Անտառի ծառերեն  ոչ մեկը անոր  հետ ընկերություն չէին ըներ: 
Նա իր ոտքի տակ սեղմել էր մի դեղնափայլ մետաղ ու կանչում էր:
Նա իր ոտքի տակ կսեղմէ մի դեղնափայլ մետաղ ու կկանչէր :

🥀Բազմաթիվ եռօրյա Արատեսներից հետո գնացինք Գյումրի։ Նստեցինք ավտոբուս և մեկնեցինք Գյումրի։ Գյումրիում ես կյանքում չէի եղել։ Եվ հաճույքով անցկացրեցի ճամփորդությունը։ Առաջին կանգառը Արուճի Սուրբ Գրիգոր եկեղեցու մոտ էր։ Մյուս կանգառը Արուճի քարվանատան մոտ էր։ Այդտեղ նստեցինք նախաճաշելու, դրանից հետո ազատ ժամանակս ծախսեցի նայելու քարվանատան գեղեցկությանը։ Մյուս կանգառը Թալինի Կաթողիկե եկեղեցու մոտ էր։ Կանգառներից հետո հասանք Գյումրի։ Տեղավորվեցինք հյուրանոցում և հանգստացանք։ Ճաշի ժամն էր, նստեցինք ճաշեցինք և թեյ խմեցինք, հետո գնացինք քնելու։ Գիշերը ամպրոպ ու կայծակ էր։ Երկրորրդ օրը արթնացանք, հագնվեցինք և գնացինք նախաճաշելու։ Նախաճաշից հետո Ընկեր Արմինեն ասաց, որ մի քանի եկեղեցի էինք այցելելու և, որ պատրաստվենք դուրս գալու համար։ Մենք մեխերի հետ երգ ու պար կազմակերպեցինք, հետո մտանք եկեղեցիներ։ Մի փոքր կանգ առանք և կերանք։ Հետ եկանք հյուրանոց շատ հոգնած։ Պառկեցինք քնելու։ Երրորդ օրը բոլորս հավաքվեցինք և իրերը դրեցինք միջանցքում։ Քանի որ, այդ օրը Ծաղկազարդ էր մտանք Յոթ վերք եկեղեցի։ Աղոթեցինք և դուրս եկանք։ Կկարոտեմ Գյումրին, վայրերը իրոք գեղեցիկ էին։🥀

Իմ և Սուսաննա Հակոբյանի ֆիլմը🌹

Ինքնաստուգում
Կատարեք գործողությունները
𝟏𝟏𝟓/𝟏𝟒𝟗 +𝟐𝟖/𝟏𝟒𝟗=143/149
𝟖𝟓/𝟑𝟐 −𝟒𝟓/𝟑𝟐=40/32
𝟑𝟏/𝟐𝟎𝟎 +𝟒/𝟒𝟎=200:5=40, 200:200=1
𝟔x3/𝟕x3−𝟐x7/𝟑x8=7×3=21
𝟕x18/𝟒x18+𝟓x4/𝟏𝟖x4=18:4-72
1-𝟔/𝟗=9/9
1-𝟖/𝟏𝟏=11/11
Կրճատեք կոտորակները
25/45-5
49/21-7
30/150-5
Համեմատեք կոտորակները
26/4 > 4/26
16/4 < 51/6
Խնդիր 1․
Մեքենան անցել է ճանապարհի 𝟔 𝟏𝟎 -ը։ Ճանապարհի ո՞ր մասն է մնում անցնելու։
Լուծում
1-6/10=10/10-6/10=4/10
Խնդիր 2․
Մի փաթեթում կա 𝟐𝟓𝟎 𝟐𝟕 մ գործվածք, իսկ երկրորդում՝ 𝟒𝟑𝟎 𝟔𝟐 մ։ Ո՞ր փաթեթում է գործվածքն ավելի շատ և որքանո՞վ։
Լուծում
250/27 < 430/62
250×62> 27×430
250/27- 430/62=62×250-430×27/1674=15500-11610=3890/1674