Աշունը ձորն է մտնում
Ձորերի միջով:
Մաշված, քաշված մի աշուն,
Վիթխարի մի ձոր…
Ճերմակ նախշեր է քաշում
Ցուրտը մի թևից,
Նայում են ու հառաչում
Աշնան ետևից:
Քո ջրերը հստակված,
Սարերը քո չոր,
Քո ամպերը նստակյաց,
Քարերը քոչվոր …
Ես ընտրել եմ <<Աշունը ձորն է մտնում>> բանաստեղծությունը, որովհետև Սահյանը խոսում է աշնան մասին։
Աշունը ձորն է մտնում
୨ৎ Արփի Փիրումյան 𝜗ৎ 