Այս ամառ ես իմ ընտանիքի հետ մեկնել եմ Տավուշի մարզի Այրում քաղաք։ Այնտեղ մենք գնում էինք շունիկին էինք կերակրում, նաև Դեբեդ գետը տեսանք։ Դեպի գետը տանող կամուրջի մոտ աճում են մոշի թփեր և վայրի հոնի ծառեր, բայց մոշն ու հոնը դեռ խակ էին։ Հենց գետի մոտ է գտնվում է (Այրում) երկաթուղային կայարանը, երեկոյան գետի մոտ կարելի էր լսել չքչքոցը։ Ցավոք, գետի ափին շատ էին մոծակները, և մենք չէինք կարողանում այնտեղ երկար մնալ։
Տատիկիս շենքի բակում աճում է մի մեծ թզենի, որը բոլորինն է և միևնույն ժամանակ ոչ ոքին չի պատկանում, բակի երեխաները սիրում են գալ և ուտել այդ թզերը։

