Ա. Լինդգրենի
Մանչուկն ու Կառլսոնը
հատված
(1-ին մաս)

Ստոկհոլմ քաղաքը սովորական քաղաք է: Այդ քաղաքի շատ սովորական մի շենքում ապրում է սովորական մի ընտանիք։

Այդ ընտանիքում բոլորը սովորական են՝ հայրիկն էլ է սովորական, մայրիկն էլ: Բոսան, Բետան և Մանչուկն էլ սովորական երեխաներ են:

Ամբո□ջ շենքում ընդամենը մի անսովոր արարած կա՝ Կառլսոնը, որը ապրում էր տանիքի վրա:

Գուցե ուրիշ   տանիքի վրա ապրելը սովորական բան է, բայց այստեղ ոչ ոք տանիքի վրա չի ապրում:

Կառլսոնը փոքրիկ, հաստլիկ, ինքնավստահ մարդուկ է: Նա կարողանում է թ□չել, հենց իր փորի վրայի կոճակը սեղմի, մեջքին գտնվող փոքրիկ շարժիչը կաշխատի, մի քիչ հետո կպտտվի պտուտակը, և Կառլսոնը կթռչի:

Նա շատ լավ է զգում տանիքի վրա, ամեն երեկո նստում է ու նայում աստղերին. տանիքից աստղերն ավելի լավ են երևում:

Մարդիկ նույնիսկ չգիտեն, որ տանիքի վրա տնակ կա, չեն էլ կարող տեսնել, որովհետև այն թաքնված է ծխնելույզի ետևում: Ընդհանրապես, մեծերը ուշադրություն կդար□նե՞ն այդքան փոքր տան վրա:

Մանչուկին տանը բոլորը սիրում են ու երես տալիս: Բայց այդ օրը, երբ նա ու Կառլսոնը ծանոթացան, այնքան էլ հաջող օր չէր, և Մանչուկ լինելը բոլորովին էլ հրաշալի չէր: Բոլորը նեղացրել էին նրան, իսկ հայրիկը բարկացել էր դպրոցից ուշ գալու համար:

-Թափառում ես փողոցներում,- ասել էր նա:

Բայց ախր, հայրիկը չգիտեր, որ ճանապարհին մի փոքրիկ, սիրունիկ շնիկ էր հանդիպել, հոտոտել էր իրեն, շարժել պոչիկը, կարծես ուզում էր ի՛ր շունը դառնալ: Մանչուկը նրան կբերեր, բայց ո՞վ կթողներ տանը շուն պահել: Բացի դրանից,այդ ժամանակ մի մորաքույր էր հայտնվել  և կանչել շանը.

-Ռիկի՛, Ռիկի՛:

Փոքրիկը հասկացել էր, որ շունը եր□եք իրենը չի լինի:

-Ուրեմն ամբողջ կյանքում առանց շան եմ ապրելու,- տխուր ասաց Մաչուկը:- Ա~յ, մայրիկ, դու հայրիկ ունես, Բեսան և Բետան միշտ միասին են, իսկ ես… ես մենակ եմ, ոչ ոք չունեմ:

-Սիրելի Մանչուկ, չէ՞ որ բոլորս քոնն ենք, — ասաց մայրիկը:

-Չգիտեմ..,- հոգոց հանեց Մանչուկը, ու նրան հանկարծ թվաց, թե ինքը մեն-մենակ է աշխարհում ու ոչինչ չունի:

Ասենք՝ մի սենյակ ունի և գնաց այնտեղ:

1. Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դո՛ւրս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
   Ամբողջ
   թռչել
   կդարձնենք
   երեք
   
   
2. Գրի՛ր տեքստում ընդգծված բառերի հականիշները:
   ա/սովորական — անսովոր
   բ/փոքրիկ — մեծ
   գ/սիրունիկ — տգեղ
   դ/տխուր — ուրախ
   
   
3. Տխուր նշանակում է «տրտում,թախծոտ, անուրախ»: Ի՞նչ իմաստով է գործածվել բառը տխուր գրիչ  արտահայտության մեջ:
   Տխուր ստեղծագործություններ գրելու համար։
   
   
4. Ձեռք մեկնել դարձվածքը նշանակում է.

ա/ձեռքը բռնել
 բ/օգնել, օժանդակել

գ/վնասել

դ/կաշկանդել

• Օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն տարբերակներով

ա/ավարիա — վթար
բ/աֆիցեր — սպա
գ/դիրեկտոր — տնօրեն
դ/զիբիլ – աղբ

• Տեքսից դո՛ւրս գրիր չորս գոյական, որոնք դրված են հոգնակի թվով:

Քաղաքներում
երեխաներ
աստղեր
մեծերը

Տեքստից դուրս գրիր չորս դիմավոր բայ՝ դիմացը նշելով դեմքը։
Ապրում է — 3-րդ դեմք
կարողանում է — 3-րդ դեմք
չունեմ — 1-ին դեմք
նստում է — 3-րդ դեմք

• Լրացրու ասացվածքները՝ օգտվելով տրված բառերից:

ա/ Ավելի լավ է դառը ճշմարտությունը, քան քաղցր սուտը:

բ/Դու ուրիշին օգնիր, Աստված էլ քեզ կօգնի:

գ/Ամեն գործի վերջն է գովելի:

դ/դատարկ տակառը բարձր ձայն կհանի:

գովելի, Աստված, ճշմարտությունը, տակառը

• Այն ի՞նչն է, այն ի՞նչը.
  Արևի պես է,
  Կլոր երես է,
  Սերմը՝ ճնճղուկի
  կտուցի պես է:
                                   Արևածաղիկ
  
• Տեքստից դո՛ւրս գրիր մեկ պարզ ընդարձակ նախադասություն:
  Ստոկհոլմ քաղաքը սովորական քաղաք է:

1. Տեքսից դո՛ւրս գրիր մեկ հարցական նախադասություն։
   Ընդհանրապես, մեծերը ուշադրություն կդարձնե՞ն այդքան փոքր տան վրա:
   
   
2. Նկարագրի՛ր Կառլսոնին:
   Կառլսոնը փոքրիկ, հաստլիկ, ինքնավստահ մարդուկ էր:

1. Կուզեի՞ր  լինել Մանչուկի փոխարեն: Ինչո՞ւ:
   Ես կուզեի լինել Մանչուկի փոխարեն, քանի որ կծանոթանայի Կառլսոնի հետ և կկարողանայի թռչել տանիքների վրայով ու տեսնել Երկրները վերևից: Նաև կկարողանայի Կառլսոնի հետ թռչել տարբեր ուրիշ երկրներ։
   
   
2. Ի՞նչ երազանք ուներ Մանչուկը:
   Մանչուկը երազում էր շունիկ ունենալ։

1. Ինչպե՞ս կուզեիր, որ ավարտվեր այս պատմությունը:
   Ես կուզեի, որ պատմությունը ավարտվեր նրանով, որ Մանչուկի բոլոր երազանքները կատարվեին։